چرخش گنداب پوچ

! کاری باید کرد

برای گردش بی فرجام زمین

که موهوم تر از یک تولد بی معنی

در پیام شکسته ی میلیاردها و

              میلیاردها                                       

که مثل سکوتی پرتاب شده

        در کهکشان                                      

هیاهویی ناهنجارتر

از تولد آغازین خود             

دارد؛                                      

آن جا که زمین نام گرفت

و جنگل های فصول بیگانه

از بهانه ی فربه ی رودها                      

. گریز نیافتند                                                      

! کاری باید کرد

ِ برای این مرگ پوسیده در ازدحام پیام تباهی

. گنداب های تاریخ تلنبار شده ی انسانی             

این گردش قربانی

که رازش را در زیر چهره ی آلوده ی خاک

پنهان می کند                                                    

و تقویم خون آلود خود را

به ناگزیری ِ فربه ی رودها                        

می سپارد                                                       

! کاری باید کرد

برای این لهو کودکانه ی تهی

که در فضاپیماهای تمدن امروزی

 پیر می شود                                      

و خیال بزرگ شدن ندارد ؛

کاری برای فرجامي

. که در آغازش تلنبار شده است

برای گندابی که فضای آبی ِ بی رنگ هر روز

ناهنجارتر تولدی است

در پوچی جاری ِ میلیاردها و

. میلیاردها خالی ِ وحشی                                   

! آری

! کاری باید کرد

عین برخاستن و

سحرگاه را                    

شخمی طرفه زدن                                  

در تجلی معنای تولد آغازین

که در زیر چهره ی فرجامین آلوده ی خاک پنهان است

چون تهی تر لهو کودکانه ی کوچه ها و

... خانه های بی گل و عطر شمعدانی ها                                    

کجاست ؟

چرخش مدهوش دل آگاه ترين ترنم فراموش شده ي خاك؟
كجاست؟
آن سحرگاه طرفه ي شخم
در اين تلخ تر شانه هاي بي پيام زخم عميق زمان؟

!كاري بايد كرد
كاري       
              !بايد كرد              


شهرام شاهرختاش
از مجله ي گوهران - شماره سيزدهم و چهاردهم - پاييز و زمستان 1385